علامت شب قدر در حدیث منبر استاد پناهیان
علامت لیلة القدر
و به اسانید صحیحه متکثره منقول است که: محمد بن مسلم گفت که: سؤال کردم از حضرت امام محمد باقر یا حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیهما از علامت شب قدر؟؟
حضرت فرمودند: که علامتش آن است که بوى خوش دارد و اگر در آن چند شب هوا سرد باشد آن شب هوا گرم میشود، و اگر در آن شبها هوا گرم باشد در آن شب سرد و خوش است یا خوش بوست،
دیگر از آن حضرت صلوات اللَّه علیه پرسیدند که چرا شب قدرش میگویند حضرت فرمودند که همه فرشتگان خصوصا نویسندگان عمل به آسمان اول میآیند و هر چه در آن سال واقع میشود و آن چه بر سر بندگان میآید همه را مینویسند و چیزى چند هست که موقوف میدارند به مشیت الهى و آن را حکم جزم نفرموده است میخواهد مقدم میدارد و میخواهد مؤخر میدارد و میخواهد محو میفرماید و میخواهد اثبات و نزد اوست لوح محفوظ که تغییر و تبدیل نمیباشد در آن و در لوح محو و اثبات تغییر و تبدیل هست و احادیث موثقه کالصحیحه در جزو اول و آخر شده است.
(و روى العلا عن محمّد بن مسلم عن احدهما صلوات اللَّه علیهما قال سألته عن علامة لیلة القدر فقال علامتها ان تطیب ریحها و ان کانت فى برد دفئت و ان کانت فى حرّ بردت و طابت و سئل عن لیلة
لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقیه، ج6، ص: 595
القدر فقال تنزّل فیها الملائکة و الکتبة إلى السّماء الدّنیا فیکتبون ما یکون من امر السّنة و ما یصیب العباد، و امر عنده عزّ و جلّ موقوف له فیه المشیّة فیقدّم منه ما یشاء و یمحو و یثبت و عنده امّ الکتاب)
