صیحه آسمانی در 23 ماه رمضان سال (شاید) 1394

چند صیحه آسمانی تا زمان ظهور شنیده می شود؟

خبرگزاری شبستان: آیت الله نجم الدین مروجی طبسی، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در برنامه "نشان صبح" به بررسی تحقیقی روایات نشانه های مهدویت می پردازد.

بحث ما راجع به یکی دیگر از جزییات و ویژگی های صیحه آسمانی است که در چه شبی و در چه روزی از ایام هفته است. معلوم شد که در ماه رمضان و روز 23 است و در شب اتفاق می افتد، البته یک صیحه دیگر هم است که در روز شنیده می شود.

سوال این است که در چه روزی از ایام هفته است. در این خصوص ۲ روایت داریم که تاکید دارند، شب جمعه است. روایت اول از نظر سندی مشکل ندارد، در روایت اول مرحوم صدوق در کمال الدین آورده است که حارث بن مغیره از امام صادق(ع) نقل می کند صیحه ای که در ماه رمضان اتفاق می افتد، شب جمعه است.

اما اینجا نکته ای است که باید حل کرد. صیحه شب 23 است یا شب 24، شب 23 است. ولی این روایت دارد که 23 شب از ماه مبارک گذشته باشد و شب جمعه ماه رمضانی که 23 شب از آن سپری شده است یعنی می شود روز 24 با این توضیح که اگر 23 شب گذشته باشد، یعنی شده روز 24.

روایت دوم را مرحوم نعمانی از ابوبصیر نقل می کند. در این روایت مفصل امده است که امام باقر(ع) فرمودند: آن ندا و صوت در ماه رمضان است. در شب جمعه شب 23 ماه مبارک روی می دهد.

ظهور به چه شرطی محقق خواهد شد / رمز پیروزی انقلاب اسلامی / رمز سعادت بشر

8دقیقه

 

دریافت

دو حدیث فوق العاده مهم که تمام ایرانیان بایستی بدانند

کمال الدین ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ : از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود: خداوند برای مؤمنان نشانه هایی از قیام قائم (ع) بر شمرده است. عرض کردم: خداوند مرا فدای شما کند ، آن نشانه ها چیست؟ فرمود: این سخن خداوند متعال که: «شما» یعنی مؤمنان پیش از قیام قائم «را به چیزی از ترس وگرسنگی وکمبود مال وجان ومیوه ها می آزماییم وشکیبایان را نوید ده».

 بحار الأنوار ـ به نقل از محمّد بن مسلم وابو بصیر ـ : از امام صادق (ع) شنیدیم که فرمود: این امر (ظهور قائم) رخ نخواهد داد، مگر بعد از آن که دو سوم مردم (به وسیله بلاهای خود ساخته و خدا ساخته) از بین بروند. ما عرض کردیم: اگر دو سوم مردم از بین بروند ، که باقی می ماند؟ فرمود: آیا دوست ندارید که از یک سوم باقیمانده باشید؟! (میزان الحکمه ص401)

یادداشت 345 : داستان انحراف شلمغانی (شلمغانی از اصحاب امام حسن عسگری ع)

شلمغانى

اسم او «ابو جعفر محمد بن على» معروف به «ابن ابى العزاقرى» و «ابن ابى العزاقیر» بود. از جمله کسانى بود که به مخالفت با حسین بن روح-نائب سوم-برخاست و از راه حسد دست به تأسیس مذهب جدیدى زد و پیروانش را «عزاقریه» مى‌گویند. او از مردم روستاى «شلمغان» از حومه‌هاى واسط و یکى از قرّاء قرآن مجید در آن‌جا بود.

شلمغانى یکى از اصحاب امام حسن عسکرى علیه السّلام و یکى از مؤلفین و علماى شیعه امامیه بود و قبل از انحراف، پیش طائفه امامیه مقامى جلیل داشت و مؤلفات او مورد استفاده امامیّه بود، تا آن‌جا که حسین بن روح، در همان‌روز که رسما به مقام نیابت نشست، پس از اجراى مراسم این کار، با جماعتى از وجوه شیعه به خانه شلمغانى رفت، و هنگامى که پنهان شده بود شلمغانى را به نیابت خود منصوب کرد. شلمغانى در این دوره بین او و طائفه امامیّه رابط بود و توقیعات حضرت قائم علیه السّلام به توسط حسین بن روح به دست شلمغانى صادر مى‌شد و مردم در رفع حوائج و حل مشکلات خود به او مراجعه مى‌نمودند. البته درست معلوم نیست که حسین بن روح در چه موقع در خفا مى‌زیسته و دوره استتار او چه اندازه طول کشیده است، ولى از قرائن معلوم مى‌شود که دورۀ اختفاء او مصادف با شروع ایام وزارت حامد بن عباس ( ٣٠۶  تا  ٣١١ ) و پایان آن بوده است.

سروده رهبر معظم انقلاب درباره امام زمان (عج)

  این غزل یکی از سروده‌های ایشان است که به آستان مقدس امام زمان(عج) تقدیم شده .

دل را ز بی خودی سر از خود رمیدن است

جان را هوای از قفس تن پریدن است

 

از بیم مرگ نیست که سرداده ام فغان

بانگ جرس زشوق به منزل رسیدن است

 

شبهات زمان غیبت امام زمان (صلوات الله علیه)

فیلم عالم وهابی: ایرانیان را به بدترین‌‌شکل می‌خوریم + فیلم‎

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 9 ثانیه

راه حلی برای پدران و مادران + دوی امدادی + مرگ خاموش

یاصاحب الزمان / نداری گدایی به رسوایی من - نداری مریضی به بدحالی من

کسانی که فقط با خدا مناجات می‌کنند و کاری با ولیّ خدا ندارند، راه توبه را درست نفهمیده‌اند

سخنرانی رمضانی پناهیان با موضوع راهبرد اصلی در نظام تربیت دینی/ 19

پناهیان: ولیّ خدا، واسطه ما و خدا است/ کسانی که فقط با خدا مناجات می‌کنند و کاری با ولیّ خدا ندارند، راه توبه را درست نفهمیده‌اند

به گزارش رجانیوز، در ادامه گزیده‌ای از مباحث مطرح شده در نوزدهمین جلسه را می‌خوانید:

خداوند لطف کرده که به ما دستور داده است/ اگر خدا به ما دستور نمی‌داد، سرگردان بودیم

·         نقطه مقابل خداپرستی، هواپرستی است. اما کسی که دستور خدا را نمی‌پذیرد، زشتی کار او را به نوع دیگری(غیر از هواپرستی) هم می‌توان ترسیم کرد. به تعبیری می‌توان گفت خداوند لطف کرده که به ما دستور داده است. اگر خدا به ما دستور نمی‌داد، سرگردان بودیم. خدا می‌دانسته که امکان ندارد ما با برنامۀ خودمان بتوانیم ارزش پیدا کنیم ولی با اجرای دستوری که از بالا آمده، می‌توانیم ارزش پیدا کنیم، لذا خدا لطف کرده و برای ارزش پیدا کردن ما، دستور داده است.

عصیان، بی‌احترامی به خدایی است که لطف کرده از مقام بلندش کوتاه آمده و به ما دستور داده

·         شاید اگر خداوند می‌‌خواست مقام بلند خودش را حفظ کند، اصلاً نباید به ما دستور می‌داد چون خدا می‌دانست که بسیاری از بندگانش ممکن است به اوامر او بی‌اعتنایی کنند، ولی با این‌ حال از سر دلسوزی و لطفی که به بندگانش داشت این دستورات را به ما داده است. 

یادداشت 331 : مردم ما ولایتمدارتر از صدر اسلام هستند

استاد پناهیان: مردم ما ولایتمدارتر از صدر اسلام هستند

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این‌که تمام رسانه‌های بیگانه هم اعتراف کردند که اگر مقام معظم رهبری به یک کسی اشاره کرده بود، همه به او رأی داده بودند و او هم‌اکنون رییس جمهور بود، گفت: ما ولایتمداری داریم که در صدر اسلام آن را نداشتند و خیلی راحت از ولایت عبور می‌کردند اما هم‌اکنون مردم منتظر اشاره هستند که یکی از نکات برجسته زمان ما است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‎‌الاسلام علیرضا پناهیان، شب گذشته در مسجد جامع ابوذر تهران با اشاره به این‌که تمام رسانه‌های بیگانه هم اعتراف کردند که اگر مقام معظم رهبری به کسی اشاره کره بود، همه به او رأی داده بودند و او هم‌اکنون رییس جمهور بود، گفت: این‌که این انتخابات واقعا به تصمیم مردم واگذار شد، به این دلیل بود که مقام معظم رهبری اشاره به کسی نکرده و رسما فرمودند اشاره نمی‌کنم.

مردم منتظر اشاره مقام معظم رهبری هستند

پاسخ حاج اسماعیل دولابی به پرسشی درباره غیبت امام زمان

پاسخ حاج اسماعیل دولابی به پرسشی درباره غیبت امام زمان

عقیق نوشت:

مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی در بیانی، معنای غیبت حضرت ولی عصر(عج) را اینگونه تشریح می‌کنند:

سوال شد امام زمان (عج) غایب است یعنی چه؟ گفتم غایب؟ کدام غایب؟ بچه دستش را از دست پدر رها کرده و گم شده می گوید: پدرم گم شده است. ما مثل بچه‌ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می‌کنند.

بچه جلب ویترین مغازه‌ها می‌شود و دست پدر را رها می‌کند و در بازار گم می‌شود و وقتی متوجه می‌شود که دیگر پدر را نمی‌بیند، گمان می‌کند پدرش گم شده است. در حالی که در واقع خودش گم شده است. انبیاء و اولیاء پدران خلق اند و دست خلائق را می‌گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند.

غالب خلائق جلب متاع‌های دنیا شده‌اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده‌اند. امام زمان (عج) گم و غایب نشده است ما گم شدیم و محجوب گشته‌ایم. امام غایب نیست، تو نمی بینی آقا را. او حاضر است. چشمت رو که اسیر دنیا شده اگر از دنیا دست بردارد، آقا را می بیند. خلاصه نگو آقا غایب است. تو نمی بینی.

"برگرفته از کتاب « امام زمان (عج) در کلام اولیای ربانی/مهدی لک علی آبادی/ ص30"‎