یادداشت 324 : مواظب باشیم هدف را گم نکنیم
هدف پاداش گرفتن نیست، جهنم نرفتن نیست، بهشت رفتن هم نیست،
هدف - ملاقات پروردگار عالم است.
قرار است با انجام تکالیف و تسلیم شدن بر تقدیر به زحمت بیافتیم ،
برای لقا الله.
تکلیف تابستان : صد بار از روی این جمله بنویسیم.
· می‌دانید چرا برخی، انسان‌های خوبی نمی‌شوند؟ چون برای خوب شدن انگیزه ندارند. چون خوب بودن صرف، انگیزه‌ساز نیست و خود خوب بودن انسان را گرم نمی‌کند. مثلاً برخی از جوان‌ها می‌پرسند: «حالا خوب بشویم که چه بشود؟ بهشت برویم که چه بشود؟ بعد از اینکه مدتی در بهشت بودیم چه می‌شود؟ اگر بنا بود خوب بشویم، فرشته‌ها که خوب بودند پس چرا خداوند ما را آفرید؟» بنابراین می‌توان گفت خوب بودن انگیزۀ لازم را در انسان ایجاد نمی‌کند و اصطلاحاً انسان را گرم نمی‌کند. ما باید هدفی گرم‌کننده و انگیزه‌بخش به خودمان معرفی کنیم.
· خداوند انسان را خلق نکرده است تا انسان در فرصت زندگی خود، سعی کند موجود خوبی باشد، و بعد خداوند نیز در ازای این خوب بودن به او پاداش دهد و مثلاً او را به بهشت ببرد تا در آنجا از سایر مخلوقات خداوند بهره‌مند شود. حقیقت این است که نهایت وجود انسان یا فطرت انسان، «با اجر و وعدۀ نعمات بهشتی ارضاء نمی‌شود» و «با زجر و ترس از جهنم نیز اغنا نمی‌شود.» جهنّم فقط انسان را می‌ترساند تا موقتاً گناه را ترک کند. ما باید حقیقتاً با خوب بودن ارتباط برقرار کنیم و برای این کار باید معنای حقیقی خوب بودن را بفهمیم.
راحیل
