یک نفر به سوال شهید آوینی پاسخ دهد ؟؟؟
يكشنبه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۱۲:۳۲ ب.ظ
چند روز پیش در برج میلاد بمناسبت سالگرد شهیدآوینی بزرگداشتی برگزار گردید در این مراسم تصویری از شهید آوینی بر سر کلاس درس نشان دادند که شهید در پایان سوالی را پاسخ خواست - متاسفانه مدعوین میزگرد نتوانستند پاسخ قانع کننده ایی به پرسش شهید داشته باشند - لذا تصمیم گرفتم با قرار دادن این تصویر پاسخ دوستان بیننده را جویا شوم.
فایل صوتی 
در آرشیو موسسه بیان قسمتی از سخنان استاد پناهیان را یافتم که بنظرم خیلی نزدیک به نظرات شهید آوینی است.
با سلام خدمت آقای رئوفی و بقیه ی دوستان،در پاسخ به سوالتان،بنظر بنده ی حقیر میزان وجه تفاوت در حاصل کار دو انسان بستگی به میزان تعهد آنها دارد. چه آنها هنرمند باشند،چه غیر هنرمند. انسانی که متعهد باشد هر حرکتی که انجام میدهد،هنرمندانه ست. هر حرکتی که میبیند، با نگاهی هنرمندانه میبیند. اصلا در هر میزانسنی که قرار میگیرد و یا میسازد،دست هنرمند دیگری را در چینش آن دخیل میبیند. حالا در اینجا چون سوال در زمینه ی یک کار هنری مطرح شده،پاسخ جامع تر و کاملتری (از نظر بسط و گسترش شاخ و برگ پاسخ) مطلوب نظر است. و آن اینکه یک هنرمند متعهد به این دلیل که با توکل و توسل کار هنری خود را آغاز میکند در واقع خود را با تمام مهارتهای هنری و توانائیهایش بدون هیچ پیش فرض و پیش شرطی میسپارد به نیرویی که خود زبردست ترین کارگردان،قهارترین نویسنده،شاعر،نقاش،معمار،سخنور و ... میباشد. لذا خود نیز یکی از مخاطبین کار هنریِ ارائه شده قرار میگیرد(چه به لطف،چه به عتاب و قهر). حتی با واژگان،عبارات و ترکیبهایی در متن کار هنری خود مواجه میشود که پیش از آن، آنها را نه جایی خوانده و نه شنیده است و بسا برای دانستن حتی معنی لغوی و اصطلاحی آنها مجبور شود به کتاب لغت مراجعه کند. مثلا وقتی یک فیلمساز یا مستند سازِ متعهد قصد میکند که در مورد کربلا کاری را آغاز کند،علاوه بر خداوند،شخصیتهای اصلی و حقیقی شهدای کربلا نیز از همان لحظاتِ پیش از شروع کار، عوامل اصلی پشت صحنه خواهند شد و بر او حقایقی حتی آشکار میشود که عین شهود است حتی اگر تاریخ واقعی کربلا را کامل خوانده باشد. بعدها وقتی به متون نفیس قدیمی مراجعه میکند متوجه میشود که بله چنین بوده است. اما چون متعهد است قطعا شکسته نفسی نمیفرماید و خواهد گفت بنده کاره ای نبودم!!!! چون حقیقتا چنین است. چرا که یک هنرمند واقعی کسی ست که خود را همچون یک نی توخالی از هر منیت و هر هدف منفعت طلبانه و شهرت طلبانه ای تهی ساخته باشد. در غیر اینصورت آن صدایی که باید از این نی عبور کند تا از نای او به گوش مخاطبان و خصوصا خودش برسد، ناهنجار خواهد بود نه ماندگار و جاودانه.