استاد پناهیان / یادداشتهایی از سخنان استاد پناهیان و ...

توکّل نکردن به خدا، آرامش را بهم می‌زند. توکّل آرامش به انسان می‌دهد. توجّه به قدرت خدا، به انسان آرامش می‌دهد. توجّه کن به اینکه خدا همه کارۀ زندگی تو است، در مشتش هستی. آدم آرام می‌شود. اگر فلسفۀ اصلی تمام فضائل، فضائل معنوی تا اخلاقی در رابطۀ بین انسان و خدا، و در رابطۀ بین انسان‌ها با یکدیگر و در زندگی شخصی انسان، اگر فلسفۀ اصلی تمام فضائل، آرامش نباشد، یکی از کلیدی‌ترین فلسفه‌های همۀ فضائل ما، آرامش است. قطعاً تردید نکنید.

حسادت بد است، آرامش انسان را از بین می‌برد. مثل خُره آدم را از درون می‌خورد و نابود می‌کند. وای به حالتان رفقا مریض بشوید در اثر اینکه آرامشتان از دست رفته، به دلیل چی آرامشت از دست رفته؟ یا به خلق خدا بی‌خود گیر دادی، یا به خدا آویزان نشدی. آن‌وقت تو این بیماری را روز قیامت باید حسابش هم پس بدهی، درمان دکترت هم باید بایستی یک لنگه جواب بدهی، این همه اطرافیان را اذیّت کردی، در دنیا هم اذیّت شدی، آنجا هم خدا تحویلت نگیرد خوب است؟

آدم این‌جوری مریض بشود؟ چرا مریض شدی؟ حسادت؛ آن‌وقت آقای دکتر روان‌پزشک متخصص اعصاب، به بنده بیاید بگوید حاج‌آقا! پس شما چی کار دارید می‌کنید بالای منبر؟ می‌گویم آقا ما چی کار؟ چی شده؟ می‌گوید ما در کشورمان بیشترین آمار را داریم برای مصرف انواع قرص‌های اعصاب برای خانم‌ها، بین سی تا چهل سال. حالا علّت چیست؟ آرامشش بهم ریخته. خانم یک مدتی از زندگی‌اش گذشته، می‌ترسد این...، مثلاً عرض می‌کنم.

می‌ترسد این آقا این‌طرف آن‌طرف نگاه کند، خانم از چشمش افتاده باشد، این آقا هم که بلد نیست یک کلمه برگردد بگوید خانم! من تو را دوستت دارم ها! فرشته‌های الهی هم بیایند روی زمین تو یک چیز دیگر هستی برای من. آخ! من چقدر خوشحال می‌شوم همین‌جوری تو را می‌بینم. آرامش بلد نیست مرد بدهد به خانمش، خانمش باید قرص اعصاب مصرف کند.

بابا! به خدا زشت است برای جامعۀ شیعی، آمار مصرف قرص اعصاب بالا باشد. مردها چی؟ اینقدر آرامش ندارند، اگر قرص اعصاب مصرف نمی‌کنند از آن‌طرف بیماری‌هایی که در سنین جوانی مردها می‌گیرند که ناشی...، بیماری‌های لاعلاج که ناشی از ناآرامی است؛ خانمش بهش آرامش نداده.

شما با رئیس اداره دعوایت شده، خانمت کاری نمی‌تواند بکند، بدهی داری، چکت دارد برگشت می‌خورد، خانمت که کاری نمی‌تواند بکند، ولی نمی‌دانید خانم‌ها چه کلمات معجزه‌آمیزی دارند، معجزه‌گری دارند. بیاید بگوید چرا ناراحت هستی؟ فدای سرت! فدای سرت! نداری، نداشته باش! ولشان کن، غصّه چی را می‌خوری؟

آقا! یک معجزه‌‌ای می‌کند. آقا اول خنده‌اش می‌گیرد که بابا! آخر یعنی چی تو همین‌جوری الکی داری به من آرامش می‌دهی. پول نیست توی حساب، چک فردا برگشت می‌خورد، آبرو، خانم همین‌جوری الکی بگوید فدای سرت! الهی دورت بگردم! چیست خودت را اعصابت را داغون کردی؟ اصلاً نمی‌خواهد فردا بروی سرِ کار. تلفنت هم نمی‌خواهد جواب بدهی، بده من گوشی‌ات را من ببینم چی داری...، همین چهار تا کلمه، خیلی ساده.