امام صادق (ع) فرمودند : به خدا سوگند :
آثار شوم گناهان زودتر از آنچه که فکر می کنید دامن شما را میگیرد. هرگاه برای بعضی از شما بدرفتاری و سختی از سوی حاکم ورئیس برسد این مشکل به خاطر گناهان خودتان می باشد. اگر به بیماری یا یک مشکل جسمی دچار شوید این هم به سبب گناهان خود شماست. اگر روزی و رزق شما کم شود این نیز به علت گناهانتان است. (بحار جلد6 , ص 157)
پیامبر خدا (ص) :
فرزند، هفت سال آقاست، هفت سال بنده وهفت سال وزیر.
اگر تا 21 سالگی اخلاق و رفتارش را پسندیدی {که خوب} وگرنه به حال خود رهایش کن که تو در پیشگاه خداوند متعال معذورى. (میزان الحکمه ص 109)
یک نکته مهم: شاد شدن در شادی اهل بیت سخت تر است از غمگین شدن برای اهل بیت در غم آنها. کسی در این مسیر حرکت کند در شب میلاد امام حسین و امام رضا ع نمی شود جمش کرد. عموم شیعیان در عزای اهل بیت غمگین می شوند ولی کمترند کسانی که در شادی ایشان شاد شوند. روی این موضوع کار کنید. مراقبه و ...
این را یادگاری داشته باشید. یک روز خدمت آقای بهجت بودم روز تولد پیامبراکرم ص و حضرت صادق ع بود ایشان با یک حالی فرمودند چقدر با عظمت است امروز... چنان حال ایشان عجیب بود که من احساس کردم اصلا دین ندارم!
میلاد مسعود حصن حصین ایران اسلامی
علی ابن موسی الرضا (ع)
امام علی )ع(:
نَفَسهای آدمی گامهای او به سوی مرگ است.
(میزان الحکمه ص 50)
خدایا! در سرِ راه تکامل معنوی ما، ما را بهانه‌گیر قرار نده. ما را متوقّف در یک مرحله قرار نده. خدایا! توفیقِ داشتنِ آمادگی برای پذیرش تمام مراحل دین به ما عنایت بفرما. خدایا! اگر بدهای جامعۀ ما را خوب نمی‌کنی مهم نیست، خوب‌های جامعۀ ما را خوب‌تر بگردان تا بدهای جامعۀ ما خوب‌تر بشوند. خدایا! ما را واسطۀ آشنایی و عاشقی اهل عالم با خودت و ولیّ خودت قرار بده.
خدایا! مزّۀ محبّت امام زمان به خودمان را به ما بچشان. معرفت ما را به محبّت امام زمان(ع) به خودمان زیادتر بگردان. قلب ما را به واسطۀ محبّت مولای‌مان نرم بگردان. خدایا! ما را با محبّت امام زمان ادب‌مان کن، ما را با بلا ادب‌مان نکن. در فرج آقای‌مان تعجیل بفرما. دست مجروح رهبر عزیز انقلاب‌مان در مقابل دیدگان ما هر چه سریع‌تر به دستان بابرکت آقا امام زمان متصّل بگردان. صلوات ختم بفرمایید.
چرا امیرالمؤمنین اینقدر گریه‌اش می‌آمد درِ خانۀ خدا و ما گریۀمان نمی‌آید ما که گناه بیشتر هم کردیم؟ برای اینکه امیرالمؤمنین فقط اتّکائش به خدا بود، امّا ما البته هزار ماشاءالله هم بچّه‌های خوبی هستیم هم زیاد اهل جنایت و اینها نیستیم، قتل انجام دادیم؟ که ندادیم، سرقت کردیم؟ که نکردیم، چیکار کردیم آخر؟ ما الان دو قورت و نیم‌مان هم باقی است، امّا خداوند متعال...، من یکی از عجائب عالم را به شما عرض بکنم، یک‌بار اهل‌‌بیت ما را تحویل بگیرند دیگر کلاه‌مان را انداختیم آسمان، کسی را ممکن است آدم دیگر حساب نکنیم و البته خودمان را خیلی آدم حساب بکنیم. خداوند متعال علی‌بن ابیطالب را در خانۀ کعبه به دنیا آورده. علی جانم! تو کسی هستی که توی خانۀ کعبه به دنیا آمدی دیگر، پیامبر اکرم می‌فرماید علی جانم! تو وصیّ و جانشین من هستی، فاطمۀ زهرا فدایی علی‌بن ابیطالب است، فاطمۀ زهرا صدّیقۀ کبراست، فاطمۀ زهرا عصمت کبرای حقّ است. آن‌وقت پیامبر اکرم به تنها کسی که می‌فرماید فدایت بشوم به علی‌بن ابیطالب است، می‌فرماید فدای تو بشوم! پیغمبر از روی هوای نفس حرف نمی‌زند طبق آیۀ قرآن، «ما ینطق عن الهوی».
آن‌وقت علی‌بن ابیطالب غرور می‌گیردش؟ تا صدا می‌زند علی جانم! در یک ماه رمضانی تو کشته می‌شوی، بلافاصله گفت یارسول‌الله! آن موقع من دین دارم؟ علی! کجا هستی تو؟ قسیم الجنة و النّار هستی، چی داری می‌پرسی؟ آن‌موقع من دین دارم؟ چقدر معصوم هستی تو، یک ذرّه خودت را تحویل بگیر. حالا پیغمبر می‌فرماید علی جانم! بله، بله، معلوم است که تو آن‌موقع شهید می‌شوی، امیرمؤمنان هستی. آن‌وقت تا ضربت ابن ملجم معلون به فرق امیرالمؤمنین اصابت می‌کند تازه می‌فرماید «فزت و رب الکعبه» الان خیالم راحت شد سرِ نماز از دنیا رفتم دیندار از دنیا رفتم سعادتمند شدم.
روز قیامت در روایت دارد که هرکی وارد صحرای محشر بشود زخم جنگ روی بدنش نباشد، هرچی هم پرونده‌اش خوب باشد، احساس کمبود می‌کند؛ کمبود غیرقابل جبران. این مدال مرد است، باید زخم روی تنش باشد از جنگ. پس کجا بودی تو؟ [آقا! اینها را می‌گویی، حالا جبهه کجا بود؟ حالا هِی همین‌جوری ما را حسرت‌زده می‌کنی] من دقیقاً دارم همین کار قرآن را انجام می‌دهم.
«فَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا»
بچه مسلمان‌ها بدانند که اسلام با جهاد آغاز نشد، با شمشیر آغاز نشد، هر چند هر جایی شمشیر به کار رفت، بجا به کار رفت. منتها اصلاً اینکه اسلام با جهاد آغاز شده حرف غلطی است. پیامبر اکرم ده سال در نبرد بودند، بعد از سیزده سال که در شکنجه بودند. اگر کسی بخواهد اسلام را به معنای حیات پیامبر در نظر بگیرد در تاریخ، باید بگوید پیامبر گرامی اسلام دین را با شکنجه شدن آغاز کرد، با سنگ خوردن آغاز کرد. یعنی اولین کلمه‌ای که شما به ذهن‌تان می‌رسد از پیامبر گرامی اسلام، این است که ما پیامبرمان یک پیامبر کتک خورده است، یک پیامبر محرومیت چشیده، یک پیامبر مظلومیت دیده است. خب این را باید فضای تبلیغاتی و تعلیماتی ما اینقدر توی مسلمان‌ها جا بیاندازد که دیگران جرأت نکنند یک همچین حرفی را تو فضایی که مسلمان‌ها حضور دارند و وجود دارند، مطرح بکند. اسلام ما با سیزده سال شکنجه شدن و صبر کردن و دم بر نیاوردن پیامبر آغاز شد.
پیامبر گرامی اسلام چندتا ویژگی برای فرزند دختر برشمردند فرمودند که «نعم الولد البنات» چه خوب فرزندانی هستند دختران! بعد ویژگی‌هایی را برای دختران ذکر می‌کنند. اولین ویژگی این است که می‌فرمایند دختران مؤنسات هستند، یعنی اهل انس گرفتن هستند، انس را در خانه ایجاد می‌کنند با پدر انس می‌گیرند. یکی از دعاهای ابراهیم خلیل‌الرحمن این بود که خدایا به من دختری عنایت بفرما. حالا حضرت ابراهیم خلیل‌الرحمن پسر او اسماعیل شهرت آفاق پیدا کردند، ولی دعای او این بود که خدا به او دختری عنایت بکند. بعد فرمودند که دختران پرتلاش‌تر از پسران هستند ویژگی دیگر دختران را فرمودند دختران فعالند پرتلاشند. اینکه دیدید در خانه‌ها دخترها بیشتر از پسرها کار می‌کنند نه اینکه دختر شده باید کار بکند، بحث این است که جوهر کار و فعالیت در دختر بیشتر هست. اگر می‌بیند برادرهایش نشستند، اهل کار نیستند خودش را با آنها مقایسه نکند، این یک ویژگی خدادادی است برای دختران. بعد می‌فرماید دختران اهل آوردن محبت و الفت در خانه هستند شمع محبت را در خانه روشن می‌کنند روحیۀ لطیفی دارند.
اگر دختر را آن‌جوری که پیغمبراکرم(ص) احترام بیشتر برایش قائل بود ما هم احترام بیشتر برایش قائل باشیم، پدرها در خانه، مادرها در خانه محبت بیشتر نسبت به دختران داشته باشند، آن‌وقت دختران در اثر کوچکترین توجهی که در بیرون خانه نسبت به ایشان می‌شود اسیر و عبید محبت دیگران نمی‌شوند، اسیر توجه دیگران نمی‌شوند.
من همیشه در سفارشهایی که می‌پرسند می‌گویند که ما با چه‌جور خانواده‌ای وصلت بکنیم؟ می‌گویم ببینید آیا پسر در خانه‌ای رشد کرده که در این خانه پدر به مادر و دختر آن خانه احترام می‌گذاشته یا نه؟ مهربان برخورد می‌کرده یا نه؟ اگر مهربان برخورد می‌کرده این پسر احتمالاً یاد گرفته درست برخورد کردن با خانمها را.
