تکان دهنده ترین سکانس مختار - دیپلماسی سازش !!!

 

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 26 ثانیه

 

یادداشت 166 : هدف را گم نکنیم

وقتی  انسان به «هدف» نگاه کند، به هدف عشق بورزد، کار کردن در مسیر هدف برایش آسان می‌شود. هر موقع دیدی که دینداری برایت سخت است، هدف را گم کرده ای. حتی  هر موقع دیدی زندگی سخت است، هدف از زندگی را گم کرده ای. اگر بگویی زندگی سخت است یعنی زندگی‌ات هدف ندارد؟ عشق رسیدن به هدف، زندگی و بندگی را سهل و شیرین می‌کند.

هدف چیست؟ قربه الی‌الله. قربه الی‌الله را اگر پیدا کنی، زندگی آسان می‌شود؛ بندگی آسان می‌شود. مثلاً خدمت به خلق برایت مثل آب خوردن می‌شود، اگر قربه الی‌الله هدف تو باشد. به خدا قسم گناه کردن برایت سخت می‌شود. اصلاً دشوار است؛ نمی‌توانی گناه کنی. 

هدف را چه طوری پیش خودمان شیرین کنیم؟ از هر شیرینی چشم بپوشی؛ به خاطر شیرینی خدا، شیرینی قرب خدا، این کار تقرب الی‌الله را برایت شیرین می‌کند.

یادداشت 142 : حواسمان را جمع کنیم !

موقع امتحان‌های سهمگین شده، موقع غربال کردن بین مؤمن‌ها شده، یک زمانی یکی نمازخوان بود، می‌گفتیم وای چه خانوادة نازنینی، همه نماز می‌خوانند. حالا دیگر زمان این حرف‌ها گذشته. فدای همة نمازخوان‌ها من بشوم، که کمتر از نمازخوان‌ها هستم، ولی خدا پدر نمازخوان‌ها را می‌خواهد دربیاورد. حواستان جمع باشد. بیا اینجا ببینم! تو چرا دینداری خودت را قوی نکردی؟ تو با ضعیف دینداری کردنت آبروی دین را بردی! چرا عامل جاذبة دین نشدی؟ یک عمری است ما داریم به شما فاز می‌دهیم، یک عمری است به شما داریم برق و انرژی می‌دهیم، نورافکن چرا نشدی؟ چی کار کردی سیم‌پیچی‌هایت قاطی کرده دینداری را نورش را پخش نکردی در جامعه؟

شغلت چیست؟ خیاطی ، بشو رجبعلی خیاط. نجاری، بشو رجبعلی نجار. این حرف‌ها را بگذار کنار. این که دین مال علماست و آخوندها و این‌ها، این‌ها باید دین را در جامعه تقویت کنند، این‌ها را بریز دور. همه ماشاالله، هزار ماشاالله شما آدم‌های فهمیده‌ای هستید.

یادداشت 101 : استفاده ی زیادی از قانون جامعه را فاسد میکند

....همین قدر که استفاده زیادی از قدرت زشت است، استفاده زیادی از قانون هم زشت است، قانون محترم است، ولی شما حق نداری زیادی قانون بگذاری، ما با قانون رفتارهای مردم را تغییر بدهیم، چقدر اساساً می‌توانیم این کار را بکنیم؟ در فلسفه حقوق این باید بحث بشود. الان در تشکیل خانواده چقدر باید با قانون جلوی طلاق را گرفت؟ چقدر باید با قانون جلوی ظلم مردها به زن‌ها را گرفت؟ چقدر باید با قانون جلوی هر نوع سوء استفاده اقتصادی را گرفت؟ مثالی که برای بحثم می‌زنم و رد می‌شوم و نمی‌خواهم زیاد سر این موضوعات بمانم فقط توجه بفرمایید این است که در اقتصاد می‌گویند آقا آنقدری که بازار می‌تواند اقتصاد را رونق بدهد قانون نمی‌تواند، یکی از تفاوت‌های اساسی اقتصاد مارکسیستی با اقتصاد غربی این بود که اقتصاد غربی بیشتر با بازار کار می‌کرد، می‌گفت می‌رویم روی عرضه و تقاضا کار می‌کنیم ولی از این طرف قانون بگذاریم قانون می‌گذاریم احتکار کسی حق ندارد بکند، قانون می‌گذاریم این قیمت را نبرید بالا، قانون می‌گذاریم...، جواب نمی‌دهد قانون، اصلاً بدتر می‌کند.

یادداشت 64 : ولایت فقیه (کلام اول) : چراغ قرمز

اخلاق برای تو بندۀ من، فضای تمرینی است برای عبودیت. برای اطاعت فرمان‌های نابه‌هنگام من. هِی بعضی‌ها به من می‌گویند تو چرا هِی چپ می‌روی راست، گیر می‌دهی به ولایت؟ گفتم بابا! ولایت همان اطاعت از خداست، منتها اطاعت در یک سری دستورات روتین می‌شود همین اطاعت. همچین که دستور نابه‌هنگام می‌دهد که عکس‌العمل ما را ببیند، این اسمش می‌شود ولایت. آنجا بهش می‌گویند ولایت. حالا دست امام زمان باشد یا دست خودِ خدا باشد، فرق نمی‌کند. که حالا این هم حتماً تفاوتش را می‌دانید ، فرمان‌های روتین و ثابت پذیرشش سهل‌تر است، از فرمان‌هایی که یک دفعه‌ای بخواهد آدم را تغییر بدهد. سر چهارراه ایستادی پشت چراغ قرمز، راحت چراغ قرمز را تحمّل می‌کنی. یک دفعه‌ای افسر می‌آید می‌گوید هنوز صبر کنید، سبز شده بایستید. یک دفعه‌ای ناراحت می‌شوی.این سخت‌تر است تحمّلش، این یعنی ولایت. آقا! دستور افسر با چراغ قرمز فرق نمی‌کند، حتی در تمام کتاب‌های قوانین راهنمایی رانندگی گفتند که این مهمتر از چراغ قرمز است، تو نمی‌توانی بگویی برو کنار آقا! چراغ سبز شد، مثل اینکه افسر هستی خودت نمی‌فهمی ها! چه خبر است. می‌گوید ببین! افسر هستم، تو اولاً بیا گواهینامه‌ات را بده من یک منگنه کنم؛ در گواهینامه نوشته فرمان من مهمتر از چراغ قرمز است. این چراغ قرمز وقتی است که من نیستم، یا وقتی من نمی‌خواهم دستوری بدهم. می‌گویم باشد، من اینجا ایستادم ولی همین را اجرا کنید.ولایت یعنی آن دستور مافوق چراغ قرمز و سبز. حالا چه خدا مستقیم بگوید، که به ابلیس گفت سرنگون شد، چه پیغمبر خدا بگوید چه ائمۀ هدی(ع)، چه هر کس دیگری که بر انسان ولایت دارد، مثل پدر و مادر. و تا هم می‌گویی ولایت این می‌گوید این می‌خواهد برساند به ولایت‌فقیه. نه به قرآن قسم! . پدر و مادر تو دستور نابه‌هنگام بی‌ربط صادر کنند، گوش نکنی در آن بخش واجب، هیچی! دینت بر هواست. مامانت می‌گوید من راضی نیستم، رفتی. بابایت می‌گوید راضی نیستم، نمازت اصلاً قبول نمی‌شود. حالا مامانت، بابایت، چقدر آدم دین‌داری هستند، دین‌دار نیستند، جاهل هستند، عالم هستند، هر چی هستند. یک نوعی ولایت دارند ، درصدی از ولایت. هر درصدی از ولایت هرکی دارد، همین کار را می‌کند دیگر.