یادداشت 181 : استاد فرمودند از این جمله صد بار بنویسیم

یادداشت 180 : مومن و مسلمان بودن هنر نیست

مسلمانی یک اسم نیست که یک کسی برای خودش انتخاب بکند بگوید ما این اسم را انتخاب کردیم، مسلمانی مثل ازدواج نیست که بگوییم که بله ما همسرمان را ایشان انتخاب کردیم و انشاءالله به پای هم پیر بشوید و تمام شد، دیدید ازدواج دو مرحله دارد؟ یک مرحلۀ نامزدی است یا مثلاً دوران عقد بگوییم، بعد هم یک مرحلۀ زندگی مشترک آغاز می‌شود. این آقای اسلام ماشاءالله هزار ماشاءالله، چشم‌هایم زیر پایش یک‌وقت چشم نزنم مراحلش یکی دوتا نیست، یعنی اگر شما چند تا مرحله آمده باشید جلو، خب حالا ببینیم مرحلۀ بعدی هم می‌توانیم برویم جلو یا نه، هر چی دقّت می‌کنید می‌بینید مراحل پذیرش دین خیلی زیاد می‌شود.

من خیلی تعجّب می‌کنم توی جامعۀ ما خیلی‌ها از بچّه‌مذهبی‌ها انتظار زیادی دارند؛ اِ! آقا! تو که مذهبی هستی. آقا! این چند درجه مذهبی است؟ چند مرحله را پذیرفته؟ مرحلۀ بعدی را هم پذیرفته یا نه؟

ما الان در زمانی هستیم که دیگر مؤمن و مسلمان بودن هنر نیست، معنوی بودن هنر نیست، آقا! در کدام مرحله هستی، حالا مهم هم نیست هر کی در هر مرحله‌ای باشد، آنهایی که در این مسابقه در مراحل جلوتر می‌بازند، خیلی مسئلۀ عادی است. جامعۀ ما الان باید واکسینه بشود و اگر دیدیم که یک کسانی مذهبی بودند و از یک جایی به بعد بریدند خب اتّفاقی برای‌مان نیافتد، خیلی محکم بنشینیم بگوییم خب طبیعی است، این چیز زیاد نادری نیست.

همۀ ما این‌جوری هستیم، من در مرحله‌ای که هستم کلنجارهایی دارم، حضرت امام در مرحلۀ خودشان با خودشان کلنجارهایی دارند، امام صادق(ع) وقتش را می‌گرفتند می‌فرمود آقا! وقت من را نگیرید «انّی ظنینٌ علی نفسی»، من درگیری دارم، باید به خودم برسم، بپردازم. حالا بعضی‌ها این مراحل را تندتند پشت سر می‌گذارند، به سرعت پشت سر می‌گذارند، بعضی‌ها استحکام دارند در هر مرحله‌ای هستند عقب‌نشینی ندارند، کُند جلو می‌روند امّا عقب‌نشینی ندارند، بعضی‌ها دچار سقوط هم می‌شوند متأسّفانه.

تصویری 80 : چرا دور هم جمع میشویم؟

کلیک کنید

یادداشت 172 : اردوی امتحانات الهی

به دوستان می‌گفتم: آقا جوانها را اردو بردید این‌قدر در اردو کلاس برایشان نگذارید، کارگاه درست بکنید، اینها در کارگاه شروع بکنند رشد کردن.، کارگاه چیست؟ به ایشان گفتم مثلاً سفره را پهن کنید، ظرفهای آش را بگذارید، یک شب بگویید امشب آش داریم. بعد یک‌دفعه‌ای اعلام کنید قاشق‌ها نرسیده ببخشید باید بدون قاشق غذا بخورید.

یکی غُر می‌زند،یکی نق می‌زند، یکی تیکه می‌اندازد، یکی می‌رود قاشق خودش را که تصادفاً قاشق آورده می‌آورد، شروع می‌کند به خوردن، به بغل‌دستی‌اش می‌گوید ها! دلت بسوزد بنشین نگاه کن! تو باید هُرت بکشی، من قاشق دارم. یکی دیگر می‌آید قاشقش را می‌دهد به رفیقش می‌گوید بیا. یکی دیگر می‌گوید آقا صبر کنید حالا یک شب بی‌قاشق چرا. دیدی آدمها خودشان را در یک بحران نشان می‌دهند!

بعد که پنج دقیقه گذشت همه خودشان را نشان دادند یک‌دفعه‌ای اعلام کنید که آقایان توجه کنند اعضای محترم اردو! قاشق‌ها اینجا بود ما از همۀ کسانی که عکس‌العمل خوب نشان دادند تشکر می‌کنیم قاشق خدمت شما. آن‌وقت آنی که عکس‌العمل بد نشان داده شروع می‌کند به خجالت کشیدن. یک اردو یک هفته آزمایشها را بچشانید بچه‌ها بفهمند در محیط آزمایشی‌اند. بعد چکار می‌شود؟

مثلاً زیرپیراهن یکی از، این آزمایشهای عمومی گفتم بنشینید طراحی کنید. بیست نفر بشوید برای دویست نفر یک زندگی مصنوعی آنجا درست کنید همه‌اش امتحان! دقت کنید. گفتم آقا امتحان کنید. بعد از دو سه روز زیرپیراهن یک کسی انداخته روی زیرپیراهن سفید، آقا پسر خشک بشود. زیرپیراهنش را بردار قایم کن یک زیرپیراهن بینداز در زمین روی گِل. بگو آقا زیرپیراهنت را انداختند پایین!

می‌گوید اَی فلان‌فلان‌شده‌ها! این چه چه هستند؟ آخ! ... این‌جوری می‌گوید بعد یک‌دفعه بگو این زیرپیراهن شما بود شما زود قضاوت کردید این زیرپیراهن مال کسی دیگر است بردار ببر. بعد اواخر اردو می‌دانید چه می‌شود؟ من به یکی از بچه‌ها گفتم این را امتحان کرده بودند می‌گفت اواخر اردو شرترین بچه‌ها کفشش که می‌خواست از نمازخانه دربیاید بیرون کفشش نبود لبخند می‌زد می‌گفت نه! حتماً هست! حالا! حالا حتماً هست! امتحان است دیگر!

همه‌چیز امتحان است. آقا این واقعیت می‌تواند داشته باشد یا نه؟ همه‌چیز را امتحان بگیری این‌جوری زندگی شیرین می‌شود. چند بار؟ چند بار دیگر بگویم؟ همه‌چیز را امتحان بگیری زندگی سهل می‌شود. همه‌چیز را امتحان بگیری زندگی سهل می‌شود. آقایان قبول دارید؟ اگر بگویید بله من در دادگاه امشب یک دقیقه بعد علیه شما استفاده خواهم کرد علیه جامعه‌مان! قبول دارید اگر همه‌چیز را امتحان بگیریم زندگی شیرین می‌شود؟

مادرهایی که در جلسه نشستید! آرزو کنید با این معرفت با این نگاه به زندگی بتوانید زندگی شیرینی برای بچه‌هایتان درست کنید. جلوی بچه‌ات وقتی جیغ و داد می‌کنی جدّی گرفتی لبخند نمی‌زنی بگویی هه! امتحان است! آقا مگر شما خانه نداری؟ خب نداری دیگر! بگو امتحان است.

دارد خدا به من بدهد قاشق‌ها در اردو کجا بود؟ پشت پرده بود می‌خواست شما را امتحان... خدا دارد به شما خانه بدهد یا ندارد؟ ندارد حتماً نداده حتماً امتحان است دیگر! لبخند بزن بگو امتحان است. وظیفه‌ات را هم انجام بده کسی حقّت را خورد نگفتم ساکت بنشین! آن هم وظیفه‌ات، ولی لبخند را از روی لبهایت دور نکن! امتحان است. (مهدیه تهران محرم سال 88)

یادداشت 169 : داستان زاهد بنی اسرائیل

 آقای زاهد بنی‌اسرائیل ایستاده بود داشت نماز می‌خواند، در یک روایت داریم این را از زهّاد خیلی خوب، از عبّاد دوران انبیاء گذشته.

بچّه‌ها یک خروسی را داشتند جلویش شکنجه می‌دادند، باهاش بازی می‌کردند پرهایش را می‌کَندند این جیغ و داد می‌کرد از درد، اینقدر اذیّتش کردند تا مُرد، این زاهد نمازش را باطل نکرد برود این خروسِ را نجات بدهد، در روایت آمده زمین دهان باز کرد این عابد را بلعید و تا آن زمانی که امام صادق(ع) این خبر را داشتند به ما می‌دادند می‌فرماید: تا همین الان در عذاب است. آقا! این چیکار بود تو کردی ایستادی نگاه داری می‌کنی؟ اینقدر از دین را آمدی چرا بقیّه‌اش را نیامدی؟ خیالت تخت تبارک راحت شده برای چی؟

یادداشت 166 : هدف را گم نکنیم

وقتی  انسان به «هدف» نگاه کند، به هدف عشق بورزد، کار کردن در مسیر هدف برایش آسان می‌شود. هر موقع دیدی که دینداری برایت سخت است، هدف را گم کرده ای. حتی  هر موقع دیدی زندگی سخت است، هدف از زندگی را گم کرده ای. اگر بگویی زندگی سخت است یعنی زندگی‌ات هدف ندارد؟ عشق رسیدن به هدف، زندگی و بندگی را سهل و شیرین می‌کند.

هدف چیست؟ قربه الی‌الله. قربه الی‌الله را اگر پیدا کنی، زندگی آسان می‌شود؛ بندگی آسان می‌شود. مثلاً خدمت به خلق برایت مثل آب خوردن می‌شود، اگر قربه الی‌الله هدف تو باشد. به خدا قسم گناه کردن برایت سخت می‌شود. اصلاً دشوار است؛ نمی‌توانی گناه کنی. 

هدف را چه طوری پیش خودمان شیرین کنیم؟ از هر شیرینی چشم بپوشی؛ به خاطر شیرینی خدا، شیرینی قرب خدا، این کار تقرب الی‌الله را برایت شیرین می‌کند.

یادداشت 150 : استاد : ما معلق زمین و آسمانیم

یادداشت 149 : مهمترین شرط ورود به رمضان

اولین عامل ایجاد احساس معنوی در ماه مبارک رمضان این است که باور کنیم مورد احترام ویژۀ پروردگار هستیم. علاوه بر اینکه فضای فرهنگی شهر و دیار ما باید در ماه رمضان تغییر کند، فضای روحی و فکریِ ما نیز باید در این ماه عوض شود. اما مهمترین تغییر و احساس معنوی که باید در ماه رمضان داشته باشیم چیست؟ بعضی‌ها احساس معنوی و حال خوش معنوی را فقط در غم و اشک و گریه می‌دانند. حال خوش معنوی فقط گریه نیست(البته گریه علامت خوبی است ولی نه هر نوع گریه‌ای، باید ببینیم که دلیل و انگیزۀ گریۀ ما چیست.)

تصویری 59 : در رمضان دل بی قرار تقاضا کنیم

یادداشت 141 : شبهای ماه رمضان در مهدیه تهران با اصول تزکیه

پناهیان: کسانی که به کسب معارف دین اهمیت نداده و به معارف پراکندۀ خود اکتفا می‌کنند، در بحران‌ها دچار مشکل می‌شوند

به گزارش رجا، مهدیه تهران در ماه مبارک رمضان امسال، بعد از مناجات دلنشین حاج مهدی سماواتی، میزبان سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان است. این استاد حوزه و دانشگاه هر شب ساعت 11 با موضوع «اصول تزکیه- طرحی نو و جامع در بیان قواعد کلیدی رشد معنوی و اخلاق اسلامی» در مهدیه تهران سخنرانی می‌کند. گزیده‌ای از مطالب ارائه شده در اولین جلسۀ با موضوع «اصول تزکیه» را در ادامه می‌خوانید:

متاسفانه برخی از مذهبی‌های ما به کسب معرفت اهمیت نمی‌دهند

·     ماه مبارک رمضان حداقل فایده‌اش این است که انسان خوش‌فهم‌تر می‌شود. چون فرموده‌اند اثر روزه حکمت است و حداقل حکمت خوش فهمی است. اگر انسان در ماه مبارک رمضان عمق برخی معانی را درک نکرد در سایر اوقات نیز نخواهد فهمید.

·     متاسفانه برخی از مذهبی‌های ما نیز معارف دینی را خوب متوجه نشده اند، چه رسد به دیگران. به کسب معرفت هم اهمیت نداده‌اند و به آگاهی‌های پراکنده‌ای که در ذهنشان جمع شده است اکتفا می‌کنند. اینها در بحران‌ها دچار مشکل خواهند شد و چه بسا در امتحانات آخرالزمان یا دچار ریزش شوند و یا هزینۀ رشد جامعۀ دینی را افزایش دهند و یا حرکت را کند کنند.

·     امروزه تمام افراد مذهبی‌، حزب‌اللهی‌ها و تمام مسئولینی که یک عمر بر اساس اعتقادات و معارف خود خدمت کرده‌اند، همه باید از کم‌مایگی و یا عدم آگاهی از معارفِ کلیدی نگران باشند. گاهی اوقات انسان اشتباهاتِ فاحشی را در آدم‌هایی می‌بیند که از نظر ایمان و علائق دینی مشکلی ندارند اما به خاطر نداشتنِ یک آگاهی و معرفت کلیدی و ساده دچار اشتباه فاحش شده است. امروز مسائل پیچیده‌تر شده‌اند و نیاز به معارف عمیق و دقیق بیشتر شده است.

·     رسول گرامی اسلام(ص) می‌فرمایند: «وای بر هر مسلمانى که در هفته یک روز را قرار ندهد که در آن روز، امر دین و آئین خود را بفهمد و بیاموزد، و از (معارف) دین خویش پرسش نماید؛ أُفٍ‏ لِکُلِ‏ مُسْلِمٍ‏ لَا یَجْعَلُ‏ فِی‏ کُلِ‏ جُمْعَةٍ یَوْماً یَتَفَقَّهُ‏ فِیهِ‏ أَمْرَ دِینِهِ‏ وَ یَسْأَلُ عَنْ دِینِهِ وَ رَوَى»‏(محاسن/1/225) مؤمن باید حداقل هفته‌ای یک روز خود را به کسب معرفت اختصاص بدهد و کسب معرفت هم باید مداوم باشد نه مقطعی.

بسیاری از بی‌دینی‌ها و بی‌بند و باری‌ها به خاطر عدم آگاهی درست از معارف کلیدیِ دین است

·     بسیاری از بی‌دینی‌ها و بی‌بند و باری‌ها به خاطر عدم آگاهی درست و حساب شده از معارف دینی است. بسیاری اوقات این آگاهی‌های دمِ دستی که همه می‌دانند کارگشا نیست، گاهی جوانان با چند کلمۀ سطحی و ساده به راحتی متقاعد نمی‌شوند. این نتیجۀ رشد عقل از طرفی و تهاجم دشمنان دین از طرف دیگر است. ما باید برای نیازهای نو و نیازهای

نسل جوان، پاسخ نو و عمیق داشته باشیم؛ پاسخی که از معارف دینی ما قابل استخراج است.

لازم است معارف دینیِ پراکنده‌ای که در ذهن داریم را نظم دهیم و طبقه‌بندی کنیم

·     ما آگاهی‌های پراکندۀ فراوانی برای برنامه‌ریزی رشد و تربیت خودمان و دیگران در ذهن داریم و تا کنون تذکرات فراوان، توصیه‌ها و دستورالعمل‌های اخلاقی و تربیتی بسیاری را شنیده‌ایم و به یاد داریم. اما لازم است داشته‌های ذهنی خود در زمینۀ معارف دینی را نظم و سامان دهیم و یک شبکۀ مرتبی از معارف در ذهن خود ایجاد کنیم.

·     منظم شدن آگاهی‌ها و معارف انسان را از حالت عوامی خارج می‌کند و به عالم بودن نزدیک می‌کند و در غالب موارد دین داری راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر خواهد کرد چون راه روش‌تر می‌شود و انسان متقاعدتر انگیزۀ حرکت پیدا می‌کند

·     اگر معارف دینی و آگاهی‌های ما منظم باشد مقاومت در برابر شیطان بیشتر خواهد شد. نه تنها هجمه‌های فرهنگی و ماهواره‌ها و... به جامعۀ ما آسیب نخواهد زد، بلکه فرصتی خواهد بود برای اینکه ما درمان دردهای جوامع غربی را پیدا کنیم و به آنها منتقل کنیم. و حتی جوانان غربی را روشن و بیدار کنیم.

·     ما در جلسات بعدی می‌خواهیم تحت عنوان اصول تزکیه که اصلی‌ترین رسالت انبیاء است و بارها در قرآن تصریح شده است و اصلی‌ترین وظیفۀ ماست و اساسا تمام افکار احساسات و رفتارهای خوب ما را در بر می‌گیرد به تنظیم افکار و تعمیق معارف خود بپردازیم. امیدواریم خدا به همۀ ما توفیق درک بهتر دین را در ماه مبارک رمضان عنایت بفرماید.

تصویری 58 : فرصت استغفار را از دست ندهیم

تصویری 57 : راه میانبر برای تزکیه نفس

ساعتی قبل مهدیه تهران

کلیک کنید