یادداشت 160 : بزرگترین ظلم به امیرالمومنین ؟
جمعه, ۲۰ مرداد ۱۳۹۱، ۰۶:۵۸ ب.ظ
فاطمۀ مرضیّه (سلام‌الله‌علیها) گله دارند از مردمی که گرایش دارند به سوی باطل. فرق بین سخن باطل و سخن حق را نمی‌فهمند. چه بیماردلانی بودند. چه فرهنگ خرابی بوده که بیماردلان می‌توانستند در آن فرهنگ خراب حکومت کنند. امیرالمؤمنین علی(علیه‌السلام) یک جملۀ عجیبی دارند در نهج‌البلاغه که می‌فرمایند «بزرگترین ظلمی که به من شد، این بود که من را با دیگران مقایسه کردند.»
علی کجا و دیگران کجا؟ یعنی فرق بین علی و دیگران را تشخیص نمی‌دادند! این خیلی جالب است. یا فاطمه! شما نبودی در جنگ جمل ببینی چه مصیبتی
تحمیل کردند به جامعۀ اسلامی! چه تهمت‌هایی به علی‌بن ابیطالب می‌زدند! سرِ چه
سخنان باطل و مسخره‌ای.
بسیار زیبا بود. متشکرّم.
این موضوع در روایات دیگری از اهل بیت عصمت و طهارت نیز آمه است؛ از جمله فرمودند:
"نحن اهل البیت لا یقاس بنا احد، فینا نزل القرآن و فینا معدن الرسالة" یعنی ما اهل بیت رسول خدا ـ چهارده معصوم ـ کسی با ما قیاس نمی‌شود،قرآن در شأن ما نازل شده است و معدن رسالت در ماست"
باید به این نکته توجّه داشت که اصولاً آنکه معصوم است از دیگران به کلّی متمایز است، در شجاعت، در علم، در درایت و حکمت، در همه چیز. هیچ کس را نباید با آنان قیاس کرد که قیاس پایه‌ی حسد است.
خاندان رسالت علیهم السّلام با هیچکس حتّی پیامبران سلف و در هیچ چیز با کسی قابل مقایسه نیستند. آنان برگزیدگان خداوند هستند.