در زمان لازم عصبانی شوید
ولی در دل بخندید و بگویید:
در زمان لازم عصبانی شوید
ولی در دل بخندید و بگویید:
تا جایی که امکان دارد کمتر حرف بزنید ،
آنگاه پس از این سکوت حرفهای حکیمانه
و خوبی برزبان جاری خواهید کرد.
آیتالله محمدعلی جاودان میگوید: انشاءالله ظهور امام زمان(ع) نزدیک باشد اما آنچه از آن نزدیکتر است مرگ است، هیچ کس زمان مرگ خود را نمیداند و ممکن است لحظه مرگ همین الان باشد؛ بنابراین آمادگی برای مرگ بسیار مهم است.
تا خوبها خوبتر نشوند،
بدها خوب نخواهند شد.
اگر در دین داری پخته شدید، خام نخواهید شد
هدف پاداش گرفتن نیست، جهنم نرفتن نیست، بهشت رفتن هم نیست،
هدف - ملاقات پروردگار عالم است.
قرار است با انجام تکالیف و تسلیم شدن بر تقدیر به زحمت بیافتیم ،
برای لقا الله.
تکلیف تابستان : صد بار از روی این جمله بنویسیم.
· · ما نه تنها باید بتوانیم به راحتی بندگی کنیم و از خداوند اطاعت نماییم، بلکه باید بتوانیم عاشقانه این کار را انجام دهیم و البته عاشق بودن هم با اجبار نمیشود، لذا باید با روح و اندیشۀ خود کاری کنیم که با لذت بندگی کنیم واِلا اصلاً بندگی نخواهیم کرد و یا اینکه درست بندگی نخواهیم کرد.
· · اگر درست بندگی کنیم، هم زندگی ما معنا پیدا خواهد کرد و رونق میگیرد و هم اینکه گرفتاریهای ما کمتر خواهد شد. با بندگی، خیلی از گرفتاریهای آزاردهندۀ ما کنار میرود؛ چون خیلی از گرفتاریهای ما برای این است که خداوند میخواهد ما را متوجه خودش کند، و بعد از توجه به خداوند دیگر گرفتاریهای ما آزاردهنده نخواهند بود. بعد از اینکه عبد خدا شدیم، گرفتاریها را اصلاً گرفتاری به حساب نخواهیم آورد و حتی از آنها لذت هم خواهیم برد.
اگر از خدا حساب ببریم
رحمت خدا را خواهیم چشید.
در روایتی میفرماید مؤمن باید اذیّت بشود. مؤمن یا همسایهاش اذیّتش میکند، یا یک مؤمن دیگری که بهش حسودی میکند، یا خانوادهاش اذیّتش میکند، بعد میفرماید: هیچکس اذیّتش نکند، داره رد میشه در خیابان، رهگذر اذیّتش میکند.
امام باقر (ع) فرمود: مؤمن در زندگى خانواده گى مبتلا میگردد و همواره مورد اذیت و آزار یکى از خویشاوندان هست و اگر در خانواده کسى نبود او را رنج دهد از همسایه در عذاب خواهد بود.
امام باقر (ع) فرمود: گروهى در زمان هود نبى (ع) گرفتار قحطى شدند آنها نزد هود رفتند و از او خواستند تا دعا کند خداوند براى آنان باران نافعى بفرستد، در این هنگام پیرزنى بدزبان و فحاش از منزل هود بیرون شد و گفت: چرا هود براى خودش دعا نمیکند. مردم گفتند ای پیرزن ما را نزد هود ببر، گفت: او اکنون در میان مزرعه مشغول آبیارى است میخواهید نزد او بروید. آنها نزد هود رفتند و دیدند او مشغول نماز است، هود هر گاه از کار فارغ میشد دو رکعت نماز میخواند.
در این هنگام هود از آنها پرسید حاجت شما چیست؟ گفتند: ما براى حاجتى نزد شما آمدیم ولى چیز شگفتى مشاهده کردیم، هود گفت چه دیدید؟گفتند: پیرزن بدزبان و فحاشى را مشاهده کردیم که بر سر ما فریاد کشید. هود گفت: او زن من است و من دوست دارم عمر او طولانى شود، گفتند: اى پیغمبر خدا چرا میخواهى عمر او طولانى شود؟ گفت: هیچ مؤمنى نیست مگر اینکه کسى او را اذیت میکند و من اکنون خداوند را سپاس میگویم که زیر دستم را آزار دهنده من قرار داده است، و اگر او نبود بدتر از آن بر من مسلط میشد.
امام على (ع) فرمود: رسول اکرم (ص) فرمودند: اگر مؤمن در سوراخ موشى قرار گیرد خداوند آزار دهندهاى براى او میرساند، زیرا مؤمن باید کفاره گناهان خود را در دنیا مشاهده کند.[1]
مشکاة الأنوار / ترجمه عطاردى ؛ ص269
امام رضا(ع) در کلامی شریف و البته طولانی از امام سجاد(ع) نقل میفرمایند: اگر دیدید کسی اهل نماز و روزه است، گناه نمیکند و کارهای خوب هم انجام میدهد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عُرضۀ گناه کردن نداشته باشد.
بعد میفرماید: اگر کسی عرضۀ گناه کردن داشت، اما گناه نمیکرد، آرام باش، فریب نخور، ممکن است گناهی را ترک میکند، اما مرتکب گناه دیگری میشود. زیرا شهوات مردم مختلف است؛ یکی شهوت مال دارد، اما شهوت جنسی ندارد، یکی شهوت جنسی دارد، اما حرام نمیخورد.
سپس میفرماید: اگر کسی هیچ گناهی نکرد، عجله نکن، گولش را نخور، ممکن است عقل درست و حسابی نداشته باشد. بعد میفرماید: اگر کسی عقل درست و حسابی هم داشت، فریب نخور، ببین آیا هوای نفسش مسلط بر عقلش است، یا عقلش مسلط بر هوای نفس است؟
حضرت در انتهای بحث مثال میزند و میفرماید: مانند کسی که حبّمقام دارد، یک دفعهای با یک هوس و هوای حبّمقام، کلّ مراتب ایمانی قبلش را نابود میکند. حدیث عجیبی است. امام علیهالسّلام در ادامه میفرماید وقتی به چنین آدمی میگویی: «إتَّقِ الله»؛ از خدا بترس، ناراحت میشود. «اَخَذَتهُ العِزَّة»؛ به غرورش برمیخورد، میگوید «به من میگویی با تقوا باشم؟ تا حالا کسی از من گناه ندیده.» بعد امام(ع) میفرماید: اینها دیگر آدم هم نمیشوند و دچار لعن خداوند میشوند.( وسائل الشیعه، ج 8، ص 317)