دومین شب خاطره پیاده روی اربعین
نگاهی به برخی ابعاد پیاده روی ار بعین
استاد فرمودند:
وقتی که امام زمان (عج) تشریف فرما میشود، میفرماید: من فرزند حسین (ع) هستم ، یعنی خودشان را به واسطه امام حسین (ع) به همه عالم معرفی میکنند، بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین (ع) را شناخته باشند؛ یعنی ژاپنیها ، آفریقایی ها، کانادایی ها، آمریکایی ها و... همه باید حسین (ع) را بشناسند، که وقتی امام زمان (ع) گفت من پسر حسین فاطمه هستم همه ایشان را بشناسند. اما ا لان هنوز همه مردم عالم، حسین (ع) را نمیشناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا طوری فریاد نزده ایم که همه عالم صدای ما را بشنوند. پیاده روی اربعین بهترین فرصت برای معرفی حسین (ع) به عالم است.
به همه کسانی که تاکنون در مراسم پیاده روی اربعین حسینی شرکت کرده اند تبریک عرض میکنم. بنده بعداز آنکه پنج سال قبل برای اولین بار در ایام اربعین حسینی به کربلا مشرف شدم، دیگر در ایام دیگری غیر از اربعین به کربلا نرفتم و سعی میکنم حتما (اربعین) به کربلا بروم و در پیاده روی اربعین حضور پیدا کنم. چون احساس میکنم در اربعین، حرمت حرم اباعبدالله (ع) بهتر نگاه داشته میشود.
اهل بیت (ع) خودشان اربعین را به عنوان میعادگاه شیعیان تعیین فرموده اند، میتوانستند بگویند علامت شیعه زیارت روز عاشورا است و همه شیعیان در روز عاشورا به کربلا بیایند، ولی این مساله از جانب اهل بیت (ع) طراحی شده است که عاشورا در محل خودتان عزاداری کنید و اربعین به کربلا بیایید.
اربعین یک میعادگاه با عظمت است، اینجاست که می شود پیام هایی از حقیقت اسلام و از آن اسلام ناب را به جهان داد که در هیچ کجای دیگر چنین پیام هایی قابل انتقال نیست و قابل بیان نیست.
اگر نبودیم امام حسین (ع) را کمک بکنیم، اما با حضرت زینب می توانیم همراه شویم و پیام عاشورا را به همه عالم برسانیم. این جهانی که با چشمش باید پدیده ملموس ببیند، حادثه ببیند، حماسه ببیند، و بتوان آن را بصورت کمی بشمارد، اگر بخواهی با این جهان سخن از معنویات بگویی، سخن از معنویاتی که هر لحظه قابل تحریف است، این جهان را باید به وسیله اربعین با اسلام ناب آشنا کرد.
پیاده روی اربعین، پیاده روی تمرین ظهور حضرت است. پیاده روی میلیونی اربعین، یکی از علائم نزدیکی ظهور است.
امام خمینی (ره) :
هر مکتبی هیاهو میخواهد، باید پایش سینه بزنند، هر مکتبی تا پایش سینه زن نباشد، تا پایش گریه کن نباشد، تا پایش توی سر و سینه زدن نباشد، حفظ نمیشود.