یادداشت 142 : حواسمان را جمع کنیم !

موقع امتحان‌های سهمگین شده، موقع غربال کردن بین مؤمن‌ها شده، یک زمانی یکی نمازخوان بود، می‌گفتیم وای چه خانوادة نازنینی، همه نماز می‌خوانند. حالا دیگر زمان این حرف‌ها گذشته. فدای همة نمازخوان‌ها من بشوم، که کمتر از نمازخوان‌ها هستم، ولی خدا پدر نمازخوان‌ها را می‌خواهد دربیاورد. حواستان جمع باشد. بیا اینجا ببینم! تو چرا دینداری خودت را قوی نکردی؟ تو با ضعیف دینداری کردنت آبروی دین را بردی! چرا عامل جاذبة دین نشدی؟ یک عمری است ما داریم به شما فاز می‌دهیم، یک عمری است به شما داریم برق و انرژی می‌دهیم، نورافکن چرا نشدی؟ چی کار کردی سیم‌پیچی‌هایت قاطی کرده دینداری را نورش را پخش نکردی در جامعه؟

شغلت چیست؟ خیاطی ، بشو رجبعلی خیاط. نجاری، بشو رجبعلی نجار. این حرف‌ها را بگذار کنار. این که دین مال علماست و آخوندها و این‌ها، این‌ها باید دین را در جامعه تقویت کنند، این‌ها را بریز دور. همه ماشاالله، هزار ماشاالله شما آدم‌های فهمیده‌ای هستید.

تصویری 59 : در رمضان دل بی قرار تقاضا کنیم

یادداشت 141 : شبهای ماه رمضان در مهدیه تهران با اصول تزکیه

پناهیان: کسانی که به کسب معارف دین اهمیت نداده و به معارف پراکندۀ خود اکتفا می‌کنند، در بحران‌ها دچار مشکل می‌شوند

به گزارش رجا، مهدیه تهران در ماه مبارک رمضان امسال، بعد از مناجات دلنشین حاج مهدی سماواتی، میزبان سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان است. این استاد حوزه و دانشگاه هر شب ساعت 11 با موضوع «اصول تزکیه- طرحی نو و جامع در بیان قواعد کلیدی رشد معنوی و اخلاق اسلامی» در مهدیه تهران سخنرانی می‌کند. گزیده‌ای از مطالب ارائه شده در اولین جلسۀ با موضوع «اصول تزکیه» را در ادامه می‌خوانید:

متاسفانه برخی از مذهبی‌های ما به کسب معرفت اهمیت نمی‌دهند

·     ماه مبارک رمضان حداقل فایده‌اش این است که انسان خوش‌فهم‌تر می‌شود. چون فرموده‌اند اثر روزه حکمت است و حداقل حکمت خوش فهمی است. اگر انسان در ماه مبارک رمضان عمق برخی معانی را درک نکرد در سایر اوقات نیز نخواهد فهمید.

·     متاسفانه برخی از مذهبی‌های ما نیز معارف دینی را خوب متوجه نشده اند، چه رسد به دیگران. به کسب معرفت هم اهمیت نداده‌اند و به آگاهی‌های پراکنده‌ای که در ذهنشان جمع شده است اکتفا می‌کنند. اینها در بحران‌ها دچار مشکل خواهند شد و چه بسا در امتحانات آخرالزمان یا دچار ریزش شوند و یا هزینۀ رشد جامعۀ دینی را افزایش دهند و یا حرکت را کند کنند.

·     امروزه تمام افراد مذهبی‌، حزب‌اللهی‌ها و تمام مسئولینی که یک عمر بر اساس اعتقادات و معارف خود خدمت کرده‌اند، همه باید از کم‌مایگی و یا عدم آگاهی از معارفِ کلیدی نگران باشند. گاهی اوقات انسان اشتباهاتِ فاحشی را در آدم‌هایی می‌بیند که از نظر ایمان و علائق دینی مشکلی ندارند اما به خاطر نداشتنِ یک آگاهی و معرفت کلیدی و ساده دچار اشتباه فاحش شده است. امروز مسائل پیچیده‌تر شده‌اند و نیاز به معارف عمیق و دقیق بیشتر شده است.

·     رسول گرامی اسلام(ص) می‌فرمایند: «وای بر هر مسلمانى که در هفته یک روز را قرار ندهد که در آن روز، امر دین و آئین خود را بفهمد و بیاموزد، و از (معارف) دین خویش پرسش نماید؛ أُفٍ‏ لِکُلِ‏ مُسْلِمٍ‏ لَا یَجْعَلُ‏ فِی‏ کُلِ‏ جُمْعَةٍ یَوْماً یَتَفَقَّهُ‏ فِیهِ‏ أَمْرَ دِینِهِ‏ وَ یَسْأَلُ عَنْ دِینِهِ وَ رَوَى»‏(محاسن/1/225) مؤمن باید حداقل هفته‌ای یک روز خود را به کسب معرفت اختصاص بدهد و کسب معرفت هم باید مداوم باشد نه مقطعی.

بسیاری از بی‌دینی‌ها و بی‌بند و باری‌ها به خاطر عدم آگاهی درست از معارف کلیدیِ دین است

·     بسیاری از بی‌دینی‌ها و بی‌بند و باری‌ها به خاطر عدم آگاهی درست و حساب شده از معارف دینی است. بسیاری اوقات این آگاهی‌های دمِ دستی که همه می‌دانند کارگشا نیست، گاهی جوانان با چند کلمۀ سطحی و ساده به راحتی متقاعد نمی‌شوند. این نتیجۀ رشد عقل از طرفی و تهاجم دشمنان دین از طرف دیگر است. ما باید برای نیازهای نو و نیازهای

نسل جوان، پاسخ نو و عمیق داشته باشیم؛ پاسخی که از معارف دینی ما قابل استخراج است.

لازم است معارف دینیِ پراکنده‌ای که در ذهن داریم را نظم دهیم و طبقه‌بندی کنیم

·     ما آگاهی‌های پراکندۀ فراوانی برای برنامه‌ریزی رشد و تربیت خودمان و دیگران در ذهن داریم و تا کنون تذکرات فراوان، توصیه‌ها و دستورالعمل‌های اخلاقی و تربیتی بسیاری را شنیده‌ایم و به یاد داریم. اما لازم است داشته‌های ذهنی خود در زمینۀ معارف دینی را نظم و سامان دهیم و یک شبکۀ مرتبی از معارف در ذهن خود ایجاد کنیم.

·     منظم شدن آگاهی‌ها و معارف انسان را از حالت عوامی خارج می‌کند و به عالم بودن نزدیک می‌کند و در غالب موارد دین داری راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر خواهد کرد چون راه روش‌تر می‌شود و انسان متقاعدتر انگیزۀ حرکت پیدا می‌کند

·     اگر معارف دینی و آگاهی‌های ما منظم باشد مقاومت در برابر شیطان بیشتر خواهد شد. نه تنها هجمه‌های فرهنگی و ماهواره‌ها و... به جامعۀ ما آسیب نخواهد زد، بلکه فرصتی خواهد بود برای اینکه ما درمان دردهای جوامع غربی را پیدا کنیم و به آنها منتقل کنیم. و حتی جوانان غربی را روشن و بیدار کنیم.

·     ما در جلسات بعدی می‌خواهیم تحت عنوان اصول تزکیه که اصلی‌ترین رسالت انبیاء است و بارها در قرآن تصریح شده است و اصلی‌ترین وظیفۀ ماست و اساسا تمام افکار احساسات و رفتارهای خوب ما را در بر می‌گیرد به تنظیم افکار و تعمیق معارف خود بپردازیم. امیدواریم خدا به همۀ ما توفیق درک بهتر دین را در ماه مبارک رمضان عنایت بفرماید.

یادداشت 140 : حد و مرز لذتهای دنیوی

من به روح تو، با دل تو کار دارم نه به رفتار تو فدایت شوم! تا می‌توانی محبت کن، تا می‌توانی دل به‌دست بیاور، تا می‌توانی مهرورزی کن، تا می‌توانی گذشت داشته باش، تا می‌توانی عاطفه داشته باش یعنی عاطفه به معنای اینکه عاطفه نشان بدهی مهربانی کن، ولی غش نکند دلت برای لذت بردن. من برای خودت دارم عرض می‌کنم، دنیا یک قواعدی دارد، همچین که غش بخواهی بکنی برای لذت بردن از این نعمت، خدا به ملائکه می‌فرماید : یک کمی بکشید عقب، نعمت یک کمی می‌رود عقب، این نه این ول کرده خودش را، یک لکه بیانداز رویش. لکه می‌افتد رویش، آه! ببین! داشتی خیلی خوشت می‌آمد، نباید غش بکنی همین‌جوری، در ارتباط‌های دیگر.

این برای دوام نعمت لازم است، برای دوام نعمت، برای قوام نعمت، برای کمال نعمت لازم است که تو از نعمت زیاد لذت نبری، لذت ببر نوش جانت ولی زیاد نه، زیاد لذت بردن به چیست؟

رفقا! اگر کسی از یک لذتی تصمیم داشته باشد زیاد لذت ببرد داستان عشق و نفرت پیش می‌آید، از یک لذتی زیاد بخواهی لذت ببری کوچکترین لکه‌ای روی آن لذت بیافتد، کوچکترین نقصان، کوچکترین بویی استشمام بشود برای اجل و پایان نعمت، نفرت نسبت به زمین و آسمان پیدا می‌کنی، می‌ترسی، ترسو خواهی شد، لطمه می‌خوری از نظر روحی، وابسته نباش بگذار مستقل باشی؛ این یک.

دوم؛ اگر از لذائذ دنیایی‌ات زیاد لذت ببری از خیلی از لذت‌های دیگر محروم می‌مانی، بالاخره این را حالا شما برو بررسی کن از یک لذت خیلی لذت ببری، از یک عامل لذت خیلی لذت ببری بهتر است یا از هزارتا عامل لذت هر کدام متوسط لذت ببری؟ دومی برای روح انسان لازم‌تر و مفیدتر خواهد بود. ما بالاخره باید مطابق با ساختار...، گفت کم بخور همیشه بخور، کم بخور همیشه بخور. یک غذایی خوشم آمده تا آخرش می‌خواهم بروم. خب دیگر تو چند وقت این‌جوری زندگی کنی چند وقت دیگر دکتر ده ‌تا قلم غذا را برایت ممنوع خواهد کرد چون تو هر موقع خوشت آمده تا آخر رفتی، روح انسان هم دقیقاً همین‌طوری است، کم بخور همیشه بخور.

یادداشت 139 : مروت یعنی چه ؟

بگذارید یک روایتی برای شما بخوانم این روایت خیلی جالب است. از امام صادق(ع)...، این روایت را خیلی گفتم توی خیلی از بحث‌ها من می‌گویم، چون کلیدی است، یک نگاه عمیق به آدم می‌دهد.

از امام صادق(ع) پرسیدند مروت یعنی چی؟ فرمود شما مردم می‌گویید مروت یعنی چی؟ گفت آقا! ما می‌گوییم مروت یعنی اینکه آدم اگر نعمت داشت شکر کند، نداشت صبر کند.

امام صادق(ع) فرمود : خب سگ‌های مدینه هم همین‌طوری هستند، نعمت بهشان می‌دهی تشکر می‌کنند، دم تکان می‌دهند، ندهی صبر می‌کنند، سگ صبرش زیاد است، می‌گویند باوفاست صاحبش را هیچ‌وقت نان بهش ندهد، گاز نمی‌گیرد، گربه گاز می‌گیرد نانجیب است، وقتی گربه یک چیزی ازت بگیرد از اولین کسی که فرار می‌کند از خودِ تو هستی در می‌رود. ولی سگ هر چی بهش بدهی جلوی خودت می‌نشیند می‌خورَد، بهش هم ندهی گازت نمی‌گیرد، نمی‌دزدد چیزی از سفره‌ات.

آن‌وقت آقا امام صادق فرمود: سگ‌ها همین‌جوری هستند، آخرش رسیدی به اینکه مثل سگ بشوی؟ گفت آقا! پس شما می‌فرمایید مروت یعنی چی؟ آقا فرمود: نزد ما اهل‌بیت مروت یعنی اینکه نعمت داشتی ایثار کن، نداشتی شکر کن.

تصویری 58 : فرصت استغفار را از دست ندهیم

یادداشت 138 : اشک رمضان

شب‌های جامعه ی مؤمنین در فرهنگ رمضان نباید مثل شب‌های ارواح باشد، ولوله باید باشد مثل کندوی عسل از هر گوشه‌ای زمزمه‌های دعا و مناجات باید بلند بشود، بعضی از جوان‌ها هستند می‌گویند ما این سریال‌ها را نگاه نمی‌کنیم نگاه می‌کنیم بعدش دیگر آن حسّ و حال معنوی از ما گرفته می‌شود ما می‌خواهیم در فکر خدا و قیامت باشیم.

«أَمَّا اللَّیْلُ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ، تَالِینَ لِأَجْزَاءِ الْقُرْآنِ یُرَتِّلُونَها تَرْتِیلاً. یُحَزِّنُونَ بِهِ أَنْفُسَهُمْ وَ یَسْتَثِیرُونَ بِهِ دَوَاءَ دَائِهِمْ.» شب‌ها می‌ایستند قرائت قرآن می‌کنند بعد اشک می‌ریزند با قرآن امیرالمؤمنین علی‌ـ‌علیه‌السلام‌ـ در خطبه همام در نهج‌البلاغه شریف می‌فرماید: «یُحَزِّنُونَ بِهِ أَنْفُسَهُمْ» اشک می‌ریزند «وَ یَسْتَثِیرُونَ بِهِ دَوَاءَ دَائِهِمْ» ماه رمضان ماه شادی است، شادی در اشک نه شادی در قهقهه خنده، این را در فرهنگ خودمان بیاوریم، یک ماه سعی کنیم گریه کنیم، گریه رمضان با گریه محرم فرق می‌کند، هر کدام یک تفاوتی دارد.

هر که می‌خواهد بگوید، هر چه می‌خواهد، تلخ یا شیرین، آقا اینها ماه رمضان را تبدیل کردند به ماه ماتم، خب آن نمی‌فهمد که تو اشکت ناشی از آن نشاط درونی و معرفت تو نسبت به خداوند متعال و محبّتت به خداوند متعال است. مگر قرآن کتاب ماتم است؟ مگر ماه رمضان بهار قرآن نیست؟ پس یعنی ماه رمضان بهار اشک است، هیچ برنامه‌ای نباید در جامعه ما اجرا بشود که مغایر با اشک باشد، آخه امام سجاد فدایش بشوم بنا بر نقلی که هست عید سعید فطر دیدند کسی دارد با صدای بلند می‌خندد فرمودند تو مطمئن هستی خدا تو را بخشیده از ماه رمضان خارج شدی که اینقدر بی‌خیال داری می‌خندی؟ گفت آقا دیگر عید فطر است بگذار بخندیم دیگر، حسّ رمضان حسّ عجیبی است، فرهنگ رمضان فرهنگ معنویت است و فرهنگ معنویت یکی از علائم و شاخص‌های بسیار مهمّش اشک است.

یادداشت 137 : نقد فرهنگ اروپا

شهرهای اروپایی آخه تو بگو چه امتیازی دارند؟ چه امتیازی دارند؟ انسان‌ها را تبدیل بکنند به کارمندان مرفهی که باطن زندگیشان بردگی است و ظاهر زندگیشان...گفتم می‌دانید چرا در آنجا آدم‌ها می‌رقصند اینقدر؟ برای اینکه بردگی‌شان را فراموش کنند، می‌دانید چرا ضرب آهنگ موسیقی‌ها اینقدر آنجا تند می‌شود؟ برای اینکه این بردگی خودشان را فراموش کنند، رنجی که می‌کشند از دنیا فراموش کنند، می‌دانید چرا آدم‌ها اینقدر عرق می‌خورند مست می‌کنند؟ برای اینکه فراموش بکنند که اینقدر ذلیل هستند. می‌دانید آنجا چرا اینقدر عکس و فیلم می‌اندازند با اِفِ می‌ایستند لبخند ژوکند می‌زنند، هی عکس می‌گیرند؟ فقط برای اینکه خوشبختی‌شان در همین لحظه عکس است و این لبخندی که هست، حقیقت و خوشبختی در وجودشان نیست، آدم‌ها سرد هستند، عشق در وجودشان نیست.

یادداشت 136 : تربیت یافتگان رسول خدا (ص)

مقداد تربیت‌شدۀ دست پیغمبر اکرم است، فرمود مقداد این پیغام را ببر برای علی‌ابن‌ابی‌طالب بده! ( الهی  ما را به دست پیغمبر برای ولایت تربیت بگردان! نمی‌دانی چه دعایی برایت کردم؟) فرمود: مقداد این پیغام را ببر برای علی‌ابن‌ابی‌طالب فرماندۀ این گروه رزمنده است، دارد می‌رود، برو پیغام را برسان! آمد برود، صدا زد مقداد بیا اینجا، مقداد رفتی یک وقت از پشت سر آقایت را صدا نزنی، آقا مجبور بشود برگردد به سمتِ تو، مقداد گفت: آقا برسم به علی پیغام را بدهم، چشم، پیغمبر فرمود: مقداد یک وقت نروی از کنار به علی‌ابن‌ابی‌طالب، آقا برگردد به سمتِ تو نگاه کند، مقداد گفت: آقا چه‌جوری پیغام بدهم؟ فرمود: مقداد می‌روی مقابل علی‌ابن‌ابی‌طالب گردان نظامی را دور می‌زنی می‌ایستی تا آقا جلو بیاید، بعد تقدیم می‌کنی می‌گویی این پیغام رسول خداست،(صفا کردی ولایت‌مداری را؟)

پیغمبر که مقداد را این‌جوری تربیت کرده فاطمه را چه‌جوری تربیت کرده؟ نمی‌دانم کِی درِ گوش دخترش زمزمه کرده، فاطمۀ من، جانِ تو جانِ علی است. پروانه شو پروانه شو اندر دل آتش در آ، فاطمۀ من، مثل یک پروانه دور علی بگرد! از آتشی که برای علی روشن می‌کنند نترس! وندر دل آتش در آ پروانه شو پروانه شو پروانه شو! بارها فضائل علی را برای فاطمه بیان می‌فرمود، نمی‌دانم با چه لحن و با چه قصدی رسول خدا، نوشته یک بار فاطمۀ زهرا همین جور که اشک می‌ریخت، سرش را بالا کرد، صدا زد بابا یا رسول‌الله از من خیالت راحت باشد، من علی را رها نمی‌کنم.

تصویری 57 : راه میانبر برای تزکیه نفس

ساعتی قبل مهدیه تهران

کلیک کنید

تصویری 56 : بیایید باور کنیم / کشتار مسلمانان میانمار

ساعتی قبل مسجد امام حسین (ع)

تصویری 55 : داستان رسول ترک

ساعتی قبل مسجد امام حسین (ع)