سخنرانی حجت الاسلام علیرضاپناهیان
بدترین نوع اختلاف-بهترین نوع وحدت
مشاور نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری، جمعۀ گذشته در هفتمین یادآورۀ شهید ضابط با بررسی «انواع اختلاف» و «انواع وحدت»، و بررسی و تحلیل «بهترین نوع وحدت» و «بدترین نوع اختلاف» پرداخت. گزارش مشروحی از این سخنان که خبر کوتاه آن پیشتر توسط فارس منتشر شده بود(خبر13911129000499) از نظرتان می‌گذرد:
حجت الاسلام و المسلمین پناهیان در بخش اول سخنان خود در تببین انواع وحدت، پس از اشاره به «درد مشترک» و «درک مشترک» به عنوان دو عامل وحدت، گفت: «اما وحدت ناشی از «درد» و «درک» مشترک شکننده است. زیرا گروه‌های مختلف ممکن است برای برطرف شدن این درد راه‌های مختلفی بیان کنند که اختلاف برانگیز باشد.»
این استاد حوزه و دانشگاه در بخش دوم سخنان خود در بررسی «انواع اختلاف» با برشمردن 3 نوع اختلاف، «اختلاف بین دو باطل حق‌نما» را بدترین نوع اختلاف برای یک جامعه ارزیابی کرد و گفت: «بدترین و سهمگین‌ترین نوع اختلاف که می‌تواند یک جامعه را تا مرز تباهی پیش ببرد، اختلاف بین دو جریان باطل در متن یک جامعة سالم است. این اختلاف می‌تواند تمام سلامت آن جامعه را به مخاطره بیاندازد. اگر دو نفر که هیچ کدام مادر حقیقیِ نوزاد نباشند، ادعای مادری کنند، چه نتیجه‌ای پیش می‌آید؟ در این صورت اگر کار بالا بگیرد و به لجبازی کشیده شود، هر دو مدّعی، برای اینکه کم نیاورند حاضرند این بچه نصف بشود، ولی از اختلاف خودشان دست بر ندارند!»
حجت الاسلام علیرضا پناهیان، سپس به مشکلات برخورد با این دو گروه پرداخت و نمونه‌هایی از تاریخ صدر اسلام و برخورد امیرالمؤمنین(ع) را بیان کرد: «جالب این است که شما اگر بخواهید علیه هر کدام از این دو گروهِ باطل سخنی بگویید شما را به «آن‌طرفی بودن» و وابستگی به گروه باطل مقابل متهم می‌کنند و می‌گویند: «تو داری به نفع فلانی این سخن را می‌گویی.» اگر شما علیه هر کدام از دو جبهۀ باطل که با هم اختلاف دارند بخواهید کاری بکنید، طبعاً به نفع دیگری کار کرده‌اید و این اجتناب ناپذیر است. لذا این شکننده‌ترین نوع اختلاف است. در تاریخ اسلام هم نمونۀ این اختلاف شکننده و مهلک وجود داشته است. هم طلحه و زبیر و هم خوارج دشمن معاویه بودند، لذا طبیعتاً جنگ امیرالمؤمنین(ع) با این دو، به نفع معاویه تمام شد. وقتی امیرالمؤمنین شرّ اینها را از سر جامعة اسلامی کم کرد، ضمناً شرّشان را از سر معاویه هم کم کرد.»
پناهیان با طرح این پرسش که «پیچیدگی فتنة خوارج برای چه بود؟» گفت: «پیچیدگی‌اش به خاطر این بود که خوارج دشمنان خونی معاویه بودند. در واقع علی(ع) 4000 نفر از یاران خودش را که می‌توانستند با معاویه بجنگند از میان برداشت! در واقع حضرت با چهار هزار نفر آدمِ مقدسِ انقلابی که دشمن معاویه بودند جنگید. قبل از این که برود سراغ معاویه، اول اینها را کشت.»
مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در انتها در پاسخ به این سوال که «چگونه می‌توان از این نوع اختلاف‌ها عبور کرد؟» گفت: «فقط با بهترین نوع وحدت -یعنی وحدت حول ولایت - می‌توان بدترین نوع اختلاف را از بین برد.»
