وقتی خدا نعمتی را به ما نمیدهد به خود بگوییم :
حتما به نفعمان نبوده،
و گرنه خداوند آن نعمت را از ما دریغ نمی کرد.
وقتی خدا نعمتی را به ما نمیدهد به خود بگوییم :
حتما به نفعمان نبوده،
و گرنه خداوند آن نعمت را از ما دریغ نمی کرد.
امام حسینعلیهالسلام در دعای عرفه عرضه میدارد: خدایا! نعمتهایی که نخواسته ابتدا کردی به آن، من چه جوری آخر اینها را شکرش را به جا بیاوریم؟ اگر من خواسته بودم، تو داده بودی، مانده بودم زیر شکرش، من نخواسته تو دادی، شد دو تا، دو برابر شد محبت خدا. این را برای چه میگویم؟ برای اینکه نگاهت را به نماز درست کنی. خدا منت گذاشته سر ما گفته بیا نماز بخوان. برای اینکه احساست را نسبت به نماز درست کنی. جرأت نکنی نماز را ترکش بکنی. برای چه؟ میگویی بابا محبت کرده، زشت است آخر! اِه، نمیشود اصلاً اِه!