اگر یک دختری را پدر بهش احترام کرد، پس‌فردا زندگی خانوادگی‌شان هم زندگی بسیار زیبایی خواهد بود، دختری که سرشار از محبّت است، حالا چهارتا خطای شوهرش را هم با اغماض برخورد می‌کند، می‌گوید: عیبی ندارد.
دختر خانم! شما چقدر بزرگوار هستید، این مرد بدی می‌کند، شما با لبخند و بزرگواری برخورد می‌کنی. این دختر محبّت چشیده است، گرسنه نیست، سیراب است، لبریز است. ببین چه آثاری دارد. دختر محبّت چشیده، دنبال جلب علاقۀ دیگران نیست، آدم الان می‌بیند دختران بعضاً دبیرستانی، بعضی از دخترهای دبیرستانی، بعضاً تبرّج می‌کنند. حالا کسی هم بهشان ممکن است نگاه نکند ها! خودنمائی می‌کنند، اصرار دارند درخیابان، دیگران بهشان توجّه کنند. پدر و مادرها! شما چکار دارید می‌کنید؟ نصیحت فایده ندارد، محبّت کنید به دخترانتان.
البته یک راز دیگری را هم من باید اینجا عرض بکنم و آن راز این است که بعضی وقت‌ها ممکن است شما بفرمائید، که پدری هست به دخترش محبّت می‌کند، ولی این دختر، دست از تبرّج برنمی‌دارد، دست از بدحجابی یعنی خودنمائی یعنی دست از جلب توجّه دیگران، خراب کردن خانواده‌های دیگران برنمی‌دارد. با اینکه پدرش به او محبّت دارد، امّا آثار تربیتی خوبی روی این دختر نداشته، اینجا چکار باید کرد؟ اینجا من آن راز را باید عرض کن خدمت سروران خودم.
شرط اینکه محبّت پدر روی دختر خیلی مؤثر باشد این است که پدر در خانه، سالار باشد. اگر پدر در خانه ذلیل شده و کتک‌خور خانم باشد، این پدر، محبت به دختر بکند اثر ندارد. بله. دختر دوست دارد یک کوهی پشت سرش باشد، پر از مهربانی، پر از چشمه‌‌سار عاطفه، ولی یک کوه. مرد باید در خانه مگر سالار باشد؟ بله، یک سالار مهربان. نه یک سالار ظالم.
و شما تصوّر بفرمائید اگر دختران محبّت کافی نبینند، بنا بشود این محبّت را در خیابان‌ها پیدا کنند. دیگر باید فاتحۀ صلاح و اخلاق و ایمان را در جامعه بخوانی، به همین سادگی، به همین سادگی. نیروی انتظامی، بخش‌های اجتماعی‌شان باید چکار کنند؟ باید بگویند که ما فساد را در جامعه ریشه‌کن کنیم!؟ ناامنی را از بین ببریم!؟ چکار کنیم!؟
