یادداشت 53 : مثنوی نماز از استاد پناهیان

استاد در سخنرانی میفرمودند هنوز این مثنوی تکمیل نشده ، لذا بنده قسمتی کوتاهی از  آن را در وبلاگم ثبت میکنم.

.......................................این اذان است یا صدای پای یار................این نسیم است یا نوای جویبار

.......................................گر نوایش بر لب داوود بود................از سماعش عالمی نابود بود

.......................................بشنوید بوی بهاران می‌رسد................ناله‌هایی از نیستان می‌رسد

......................................در قنوتم باده‌ای ده از شراب................غرقه شو در دیدۀ دریا ز آب

......................................ربنــاهــای مــرا بــالا ببر................ناامیدم کرده این چشمان تر

.....................................ای رکوعت شاخۀ پر بار دل................ای تواضع از نگاهِ تو خجل

.....................................بر دو کتفم داغ قربانی بزن................یا به سر تاج سلیمانی بزن

....................................من نه بی‌قدرم که عالم در سجود................از برای من به خاک افتاده بود

...................................هان ببین افتاده‌ام از پا برت................سوده‌ام سر تا قدم را بر درت

..................................خواستی صورت به خاکم بنگری................بهر مویت در هلاکم بنگری