چرا جوانان مستعد خود را به سمت اموری که برای جامعه ضروریتر است سوق نمیدهیم؟
چند درصد از ما فرزندانِ با استعداد و خوشفهم خود را سوق دادهایم که به سراغ رشتههای تحصیلیای بروند که پول یا اعتبار اجتماعی در آنها نیست یا کمتر است؟ چرا در جامعۀ اسلامی و ایمانیِ ما باید باهوشترین جوانانِ ما بروند سراغ رشتههای فنی و مهندسی؟ چرا جوانان مستعد را به سمت اموری که برای جامعه ضروریتر است سوق نمیدهیم؟ چرا نباید برخی از این افراد با استعداد به سراغ رشتههای علوم انسانی بروند و علوم انسانی را نجات بدهند؟ چرا نباید برخی از آنها به عرصۀ فرهنگ بروند و فرهنگ را نجات دهند؟ چرا نباید برخی از آنها مستندساز شوند و حقایق را برای مردم نمایش دهند؟ چرا برخی از آنها نباید به حوزه بروند و استعداد خود را در این راه صرف کنند؟ این اعتبارهای دنیایی را رها کنید!